“Op de zorgboerderij is hij lekker bezig en blijft zijn gezondheid stabiel”

Mantelzorger Esther Broere (58) uit Drunen kreeg het de afgelopen jaren flink voor de kiezen. Eerst werd bij haar – inmiddels overleden – vader Alzheimer vastgesteld. Daarna kreeg haar moeder Alzheimer. En drie jaar geleden werd haar man Barth (62) getroffen door een herseninfarct. Haar ouders en echtgenoot mochten alle drie naar de dagbesteding van zorgboerderij Giersbergen in Drunen. Dat was haar reddingsboei. “Dankzij de zorgboerderij houd ik dit leven nog nét vol.”

Vrijwilligerswerk

Een hele tijd was Esther zelf een gewaardeerde vrijwilliger op de zorgboerderij. “Ik vond het zo fijn in Giersbergen, de sfeer is daar geweldig. Ik had leuke collega’s, kreeg verantwoordelijkheid, mocht de Böhm-opleiding volgen, een methodiek voor belevingsgerichte zorg. Maar nu ben ik vooral mantelzorger voor mijn man. Als Barth bij de dagbesteding is, moet ik daar niet zijn. Dan ben ik aan het werk in de winkel, da’s een goede afleiding voor mij.”

Hersenletsel

Ze vertelt hoe ingrijpend het leven verandert als je partner een hersenletsel oploopt. “Barth was altijd een gezonde, sportieve man die full time werkte. Op een dag sprak hij ineens wartaal. Raakte buiten bewustzijn. Gelukkig waren mijn zoon, dochter en ik thuis toen het gebeurde, anders was hij er niet meer geweest.” De revalidatie kwam traag op gang en na een tijdje werd Barth voor 100% afgekeurd. Esthers dagen bestaan nu vooral uit zorgen, regelen en begeleiden. “Barth heeft heel veel structuur nodig. In onze keuken hangt een planbord met picto’s zodat hij weet wat er gaat gebeuren. Niks kan meer spontaan, want hij moet veel rusten overdag. Voor mensen in onze omgeving is dat moeilijk te begrijpen. Want je ziet aan de buitenkant niets aan hem. Ook Barth zelf begrijpt niet goed wat er met hem aan de hand is.”

Goed team

Soms voelt het alsof haar leven stil staat, vertelt ze. “Barth woont thuis, maar ik ben de partner die hij was, kwijtgeraakt. Gelukkig heb ik veel aan mijn dochter Claudia (34) die nog thuis woont. We zijn een goed team, voelen elkaar woordeloos aan. Het is voor mij een zegen dat Barth niet hele dagen thuis is, anders lag hij vooral op de bank te Netflixen. Op de zorgboerderij is hij lekker bezig en blijft zijn gezondheid stabiel. Met de nodige rustpauzes tussendoor, want dat kan daar ook.”

Belevingswereld

Haar overleden vader vond het destijds heerlijk op de dagbesteding in Giersbergen. Ook haar moeder met dementie die in een verzorgingshuis woont, komt er elke zaterdag met plezier. En haar man Barth nu elke dinsdag en donderdag. “Ik ben dankbaar dat ze snel een plekje voor hem konden vrijmaken. De begeleiding op de zorgboerderij is echt uitstekend. Er wordt zo mooi aangesloten bij de belevingswereld van iedere deelnemer. Dat zit ‘m in kleine dingen. Ze houden rekening met Barths lage energielevel, maar bieden hem ook voldoende stimulans. Dat doen ze met veel humor, want dat past bij hem. Barth is slager geweest, dus toen er een kip geslacht werd, mocht hij het vlees uitbenen. En mijn moeder is veel met voetbal en de oorlog bezig, daar spelen ze leuk op in.”

Samenwerking

Ze is vol lof over de goede samenwerking met zorgboerderij Giersbergen en de vereniging NAH (niet aangeboren-hersenletsel). “Ze hebben me emotioneel en praktisch gesteund, want er is zoveel om op de rit te krijgen, het ondersteuningsplan, de regiotaxi enzovoorts. We hebben ook een aardige vrijwilliger gevonden die wekelijks met mijn man een eindje gaat mountainbiken. Leren om goed voor mezelf te zorgen, dat is nog wel een dingetje. Ik heb nu 1 keer per maand een dagje vrij. Dan is er niemand om me heen en dan doe ik heel weinig… vooral uitrusten.”