Themanummer: “Je brengt me toch wel veilig thuis?”
← Terug

Themanummer: “Je brengt me toch wel veilig thuis?”

Als peuter liep ik aan de grote, warme hand van mijn opa door Oss. Mijn opa was een trotse opa en kende Oss op z’n duimpje. Als we de weg overstaken, wist hij exact te vertellen wanneer een wagen links of rechts zou afslaan. Wonderlijk vond ik dat en het gaf me een veilig gevoel.

Van het bestaan van knipperlichten had ik toen nog nooit gehoord.

Jaren later, ik was 19, zat opa bij ons thuis aan de keukentafel. We aten taart, ik had net mijn rijbewijs gehaald. “Wil je opa naar huis rijden?”, vroeg mijn vader. “Ja, natuurlijk!”, zei ik trots. Opa had alle vertrouwen in zijn kleinzoon. We stapten in de bruine Mitsubishi Tredia van mijn vader. Het was maar een kort ritje, want opa woonde 10 minuten bij ons vandaan.

Terwijl we naar huis reden draaide opa zich naar mij toe en zei met onvaste stem: “Je breng me toch wel veilig thuis, hè jongen? Als je me nu uit de auto zet, zou ik écht niet meer weten hoe ik thuis kom.”

Opa had dementie, dat wist ik. Maar dat mijn trotse opa nu zó afhankelijk van mij was, maakte diepe indruk. Het is al 36 jaar geleden, toch zie ik zijn onzekere blik nog zo voor me.

Hoe angstig is het als je niet meer op jezelf kan vertrouwen? En wie is er dan voor jou?

Van onze 113 kleinschalige zorgondernemers zijn er 40 die zich richten op de ouderenzorg, exclusief of in een gemengde doelgroep. In de verhalen hieronder ontdek je wat hun werkwijze zo bijzonder maakt. Ook vertelt dr. ir. Simone de Bruin, lector Goed leven met dementie, met grote bevlogenheid over haar onderzoek naar de waarde van zorgboerderijen voor deze doelgroep.


Maurice van Valkenburg
Directeur-bestuurder SZZ

 

Een belevingswereld waar je gewoon mens kan zijn

Kleinschalige zorg in een groene omgeving is heilzaam voor ouderen met dementie. Dat blijkt uit diverse studies. Als je rondloopt op zorgboerderij Giersbergen in Drunen snap je waarom. Geen onrust of strijd, je ervaart vooral levenslust. “We willen dat iedereen zich hier nuttig voelt”, zegt zorgondernemer Hellen Junggeburth – van Rooij (52). “Je verliest veel eigen regie bij geheugenproblemen, die willen we mensen weer teruggeven. Het maakt niet uit of je nu cliënt, medewerker, stagiaire of vrijwilliger bent. Iedereen kan hier iets betekenen.”
Lees verder >>

 

Hoe Zeeuwse ouderen met dementie zelfredzaam blijven

“We proberen mensen echt een dagje uit te geven, als ze bij ons komen”, zegt een stralende Flory van Eck – van Doorn (51), eigenares van zorgboerderij Landleven in Kortgene (Zeeland). “We hebben hier zoveel moois om te delen: de ruimte, het uitzicht, de mogelijkheden. Daar wil ik iedereen van laten meegenieten.” Haar zorgboerderij is 4 dagen per week geopend voor dagbesteding. Ondanks dat de zorg complex kan zijn, staat de ziekte dementie nooit op de voorgrond. “Het gaat ons om wat mensen nog wel kunnen en dat is écht heel veel.”
Lees verder >>

 

Waarom de zorgboerderij zo waardevol is bij dementie

“Mensen met dementie zijn op een zorgboerderij meer buiten, zijn actiever, eten gezonder en bewegen meer dan mensen in een reguliere zorginstelling. Dit geldt zowel voor de dagbesteding als voor de 24-uurszorg. Ook hebben zij meer sociale interacties en hebben ze het gevoel echt iets bij te dragen en ergens bij te horen”, zegt dr. ir. Simone de Bruin, lector Goed Leven met Dementie van Hogeschool Windesheim.
Lees verder >>

 

Meer lezen over actuele thema’s in de groene zorg?

Vier keer per jaar brengen we een online themanummer uit met verhalen vanuit de unieke zorgondernemingen van SZZ, steeds rondom een actueel thema.

Onze online themanummers per e-mail ontvangen?
Ja, ik meld me aan >>

Eerder verschenen themanummers
“Dat is écht voor schut”